Dag van vertrek!

Hallo trouwe volgers! 
Laat ik als eerste even zeggen dat ik erg vereerd ben met de complimentjes over mijn bloggen! Er werd alweer ruim voor de dag van vertrek gevraagd of ik weer ging bloggen, want men verheugde zich er alweer op. Super leuk om te horen, dankjulliewel! 
Maar dan gaan we nu van start met bloggen versie 3! 
Het was sowieso nog even spannend of we überhaupt wel gingen van 't jaar.
Ik wilde heel graag gaan, maar ik was afhankelijk van papa en mama, daar koos ik zelf voor, ik had natuurlijk ook zelf kunnen gaan, maar nee, dan kan je 30 jaar zijn geworden dit jaar, maar dat durf ik nog steeds niet hoor! Lekker nog aan 't handje mee van papa en mama! 
Maar goed, die moesten natuurlijk wel vrij kunnen krijgen en dan moest tante Ilse ook nog plek hebben! 
Papa en mama gingen in Mei ook al een weekje met tante Mariandl en ome Cees en tijdens het Facetimen vertelde mama dat we niet konden komen omdat tante Ilse naar Cran Canaria zou gaan. Zo dat was balen zeg.. Tot tranen toe zal ik je eerlijk vertellen..
Ik wilde zo graag met m'n meisjes op vakantie!! Na een heftig, rumoerig jaar wilde ik ze dit graag geven. Het wordt voor hen ook al een beetje een 2e thuis, zeker voor Romi. En laat zij het nu ook zo nodig hebben (gehad). 
Dus je snapt, dat was echt balen.. 
Gelukkig belde mama een dag later terug met het heugelijke nieuws dat tante Ilse voor ons thuis bleef! Hoe lief is dat?! 
Dus vanaf dat moment werden er 2 kalenders gemaakt door mijn kleine grote, wijze meid samen met haar opa. 1 voor bij mama en 1 voor bij papa. Ze moest er natuurlijk helemaal van op de hoogte zijn hoelang nog. Hyper de piep was ze, prachtig om te zien, maar ... Als je nog 2,5 maand moet wachten.. En je krijgt dagelijks de vraag wanneer we nou naar Oostenrijk gaan..... Wachten duurt al lang.. En als ze ook nog eens op dat gebied de genen van d'r moeder heeft.. Voor degene die mij binnenste buiten kennen.. Zegt dit genoeg!!
Maar al met al, hebben we saampjes al heerlijke voorpret gehad, iedere avond voordat Romi naar bed ging, moest ik haar een verhaaltje vertellen over Oostenrijk, wat we daar allemaal zouden gaan doen. Zelf haar spulletjes gepakt, ze is er helemaal klaar voor! ❤️
Vanmorgen was het dus ein-de-lijk zover! 
Om 6 uur zaten we in de auto! Klaar voor de lange grote reis! Dan is het natuurlijk handig als je 2 kleine kinderen hebt en je tegenwoordig de luxe van techniek hebt, je goed voorbereid bent, dat bijvoorbeeld, ik zeg maar even wat, je DVD spelers zijn opgeladen.....  
Uhm.. Ja... Jammer hoor.... Dat werd dus even een moeilijk begin van de reis. 
De eerst 2 km ging fantastisch! Zingen, blij en overenthousiast verlieten de meisjes mama's huis, maar toen we de snelweg opreden, begon de eerste al... "Zijn we er al?" Drie keer raden...? 
Nee, het was niet Romi!
Nee, het was ook niet Jara! 
Laatste kans.. Jaa je verwacht 'm niet hoor! 
Het was oma! 
Het was natuurlijk een grapje, maar ik werd wel weer even terug gebracht naar een jaartje of 20 geleden. Toen hadden we ook geen DVD spelers en vroegen we ook om de 10 minuten of we er al waren. Oma wilde mij vast voorbereiden op wat mij te wachten stond na haar eigen nodige ervaring van 3 stuks die niet echt.. Nou ja.. Ik zei al eerder iets over geduld en wachten geloof ik.... 
En ik heb het geweten.. Gelukkig hadden we af en toe wel een paar spelletjes ter afleiding, hebben we allemaal even geslapen en hebben we veel muziek geluisterd en gedanst. 
Maar as we speak, zijn we op t moment allemaal een beetje boos op opa. 
Die rijd het liefste in 1x zonder ook maar even 1x te stoppen. 
Het is nu 11:00 uur, we rijden dus nu al 5 uur achter elkaar, hebben nog niet ontbeten, behalve een krentenbolletje tussendoor, inmiddels zijn ALLE meisjes het zat in de auto en dwingen opa te stoppen. En dan ter info; we zijn al over de helft..
Rond 12 uur stopten we dan eindelijk..!
Even allemaal naar de wc, de auto bijvullen en ons zelf even bijvullen!
Lekker gegeten, beentjes gestrekt en dan op naar het laatste stuk.
Maar wat een file hebben we gehad ook het laatste stuk weer.. Ongelofelijk! 
Opa, oma en mama hebben hun hele trukendoos moeten openen om de meisjes maar bezig te houden. Jara was t rond 5en helemaal zat, huilen tot agressie toe.. 
Uiteindelijk heb ik ze uit laten razen in mijn armen en viel ze in slaap. Tot 7 uur heeft ze geslapen, dat scheelde dan weer..
Het laatste stukje hebben we met z'n 5jes volop beleefd! Wie ziet het eerst de kerk van tante Ilse? Het traditionele spelletje ging weer van start bij de afslag Alland!
Romi zat volop te zoeken en Jara had voor haar gevoel al 30x gewonnen aangezien ze dus al 30x een kerk had gezien. Ze snapte er niks van!
En ja hoor, we hoorde een grote gil van enthousiasme op de achterbank van ons kleine 1/8 Oostenrijkse frauleintje! Ze zag de kerk! 
Toen we de oprit opreden en ze ome jan zag staan veranderde haar gezicht wel even..; 
Huh? Wat doet die hier nou? En toen ze ze Stefan, wacht even.. Dit klopt even niet met haar verwachtingspatroon! Eenmaal de auto uit, stapte ze wel direct naar tante Ilse om haar te begroeten (hoe lief..) maar nog steeds met een verbaasde blik, want daar kwam vanuit de tuin ineens Nathalie aanlopen!! "Hallo Romi!!!" Okey, WoW, even teveel allemaal..! Ze zocht even de veiligheid op bij haar mama maar snel daarna was ze ontdooit! Al het speelgoed moest eruit want er moest gespeeld worden met Nathalie! 
Iedereen stond ons dus al op te wachten, wat een warm welkom! Tante Ilse, dorli, Stefan, Edith, Nick, ome jan en Nathalie! Het bier stond al klaar dus even snel geproost om een veilige aankomst! Maar het was inmiddels 9 uur en we hadden eigenlijk nog niet avond gegeten. Dus op naar Riegler! De familie van Egeraat had nog gewacht met eten op ons, die lustten natuurlijk ook wel een schnitzel! Tussendoor nog even tante Anita en Roli begroet, die kwamen thuis op t punt dat wij wilden lopen naar Riegler. 
Maar nu toch snel op naar die schnitzel! 
En mennnnnn wat was hij weer Lek-ker!!!! 
Met een voldaan en lekkere volle buik terug gelopen. Toen moest de auto nog worden uitgepakt. Gelukkig hadden we veel hulp!  
Boven lekker alles snel uitgepakt en iedereen lekker naar bed. Het was immers al half 12!! 
Gutenacht und bis morgen!